As estrelas

No taboleiro que hai entre as aulas de segundo, colocamos un cartel cunhas palabras do escritor Jan Uliciansky. No ano 2006 serviron para celebrar o Día Internacional do Libro Infantil:

As estrelas son os libros
que iluminan o ceo de noite.

Como xa len libros, pois son nenos e nenas maiores, alí deixarán as súas mensaxes para recomendar aos demais esas obras coas que tanto disfrutaron. Así, servirán para iluminar as nosas aulas, o colexio e o noso pequeno mundo. Talvez non será para tanto, pero non importa. Agora as estrelas tamén son eles e elas...

Para Dani, una mascota!

Dani é o irmán pequeno de Clara. Agora atópase enfermo e por iso está no hospital. Os médicos fan alí todo o posible para que se cure. Cando iso pase, tanto el como a súa familia sentiranse moi ben.

Un montón de bicos e de palabras de ánimo para Dani, para a súa irmá e para os seus pais. De parte dos compañeiros de Clara, e tamén de Ismaíl...

 
Esperamos que che guste a túa mascota Neo. É un canciño moi bonito! Pero tes que xogar con el e darlle de comer.

Ismaíl y el ogro (capitulo 1)

Érase que se era un gnomo llamado Ismaíl. Una noche sintió unos grandes pasos y se asomó por la ventana.

Entonces, vio un ogro que llegaba y arrancaba su casa y se lo llevaba por los aires. Pero Ismaíl no sintió miedo porque comprendió que el ogro era bueno.

El ogro lo dejó en el país de Juguetolandia. Y él jugó y jugó, y le dijo al ogro...

[Ana Antelo Nieto]

A nena e o pozo (capítulo 2)

Ler o capítulo 1

-¡Ti es unha humana! Non debes estar aquí pois a princesa das neves goberna este lugar. Se te descobre, convértete nunha estatua de pedra.

A nena doulle un bico e saíu do pozo. Antes o gnomo regaloulle un pao.

Na casa contoullo aos seus irmáns, pero non a creron.

O día seguinte os irmáns foron cara ao pozo e...

[Alicia García Martínez, que agora ten unha mascota]

O cumpreanos de Inés

Inés Márquez Mouco cumpriu 7 anos. E para celebralo na aula, trouxo da súa casa unha tarta moi rica. Para que Ismaíl tamén tivese a súa parte, fíxolle unha tartiña con forma de moeda... A el encantoulle!

Toda a clase felicita a Inés nesta data tan bonita.

Inés

El pozo de los cuentos

En un país lejano había un pozo mágico. Un día, a un niño se le cayó la pelota en el pozo. El niño también se cayó en el pozo y se encontró con Pinocho.

Le preguntó si había visto una pelota. Y Pinocho contestó que se fuera para el sur.

El niño fue hacia allí y se encontró con Peter Pan. Le preguntó si había visto una pelota, y le dijo que iba hacia el castillo del malo

Allí entró y se encontró con él. Pero cogió su pelota y le dio un balonazo, y se piró. Y así será para siempre...

[Sergio Aller Rodríguez-Andrea Gómez Ardións]

El pozo de los cuentos, de Andrea

El ladrón, el pez y la princesa

Hace muchos años había una princesa encantada que tenía un pez. Entonces la princesa se fue. Entonces vino un ladrón a robar.

Y se llevó el pez.

Cuando llegó la princesa miró la pecera. Y gritó: ¡Aaaaaah! Mi pez, ¿dónde está? ¡Creo que ha sido un ladrón!

Y así será para siempre...

[Noelia Bacariza Moreno-Alba Velasco Bande]

Iria, Noelia, Inés e Alba

El perro y la perra

Hace muchos años un perro y una perra vivían juntos y eran muy amigos. Iban juntos al colegio, jugaban juntos y les gustaban los mismos juegos.

Un día se fueron a pasear. Encontraron un castillo en el bosque. Era el castillo de una bruja fea. Les hizo un hechizo y la perra se convirtió en princesa, pero el perro siguió siendo un perro.

La princesa se puso muy triste entonces. La bruja se llevó al perro, pero la princesa no tenía miedo de la bruja. Y como tenía unas zapatillas de ballet, echó a correr detrás de ella.

Al final, le hizo un hechizo al perro y lo convirtió en príncipe... Y comieron perdices...

[Iria López García-Inés Márquez Mouco]

El dragón y el mago

Hace muchos años había un dragón y un mago que eran rivales.

El mago hacía conjuros y el dragón escupía fuego. Era de color verde.

Un día el mago encontró una vampiresa y le dijo que se casaran. La vampiresa dijo que sí. Entonces, el dragón también buscó una novia.

Y comieron perdices, y a mí me dieron con un hueso en las narices...

[Ana Antelo Nieto-Víctor A. Cazón Mora]

Víctor e Ana

Para as familias

Comezamos a poñer no blog algúns enlaces de tipo educativo, para aproveitar tamén desde a casa os recursos que ofrece Internet. Estarán organizados baixo o título Escola e familia, o que permitirá a súa rápida localización.

O luns deberán traer un pequeno conto, en galego ou castelán, elaborado a partir das fórmulas marabillosas. Xa as coñecen, iso agardamos tanto Ismaíl coma eu. Por se acaso, nas súas carpetas levan unha folla con esas fórmulas, aínda que están algo revoltas para que usen a memoria. As familias poden utilizar Contomundi...

Andrés Arbeláez

El sueño de una gimnasta

Había una niña de 6 años que empezó a entrenar en gimnasia artística. Su sueño era ir a unos juegos olímpicos.

Aquella niña se llamaba Nadia.

Un día, Nadia se fue a la cama. Y cuando se despertó, su sueño se había hecho realidad.

Era la campeona en las olimpiadas...

[Noelia Bacariza Moreno]

Nadia Comaneci

Ismaíl y su novia

Érase un gnomo llamado Ismaíl que tenía una novia y eran muy felices.

Fueron a una playa y se bañaron. Luego fueron a pasear por el parque y se columpiaron.

Más tarde fueron al castillo de Ismaíl y comieron sopa y bebieron coca-cola... 

[Ariadna Álvarez Quintanilla]

Máis moedas

Daniel López Rebollo é un bo amigo de Ismaíl. Tamén é un bo compañeiro e gran colaborador, que sempre está disposto a axudar.

Hoxe chegou cunha bolsa chea de moedas, ¡todas de ouro!

Nos libros antigos dise que os gnomos son seres que ás veces teñen mal xenio. Esperemos que Ismaíl non se enfade nunca xamais. Non vaia ser que escape con todo o tesouro que agora garda...

O caldeiro máxico

A nena e o pozo (capítulo 1)

Hai moito tempo, un pozo estaba encantado...

Entón, unha nena dixo:

-Vou entrar nese pozo!

De repente, apareceu un gnomo e díxolle...

[Alicia García Martínez]

Ismaíl y el gorro

Había una vez un gnomo llamado Ismaíl. Un día encontró un gorro mágico.

Y lo compró, porque el que tenía ya estaba un poco viejo.

Se fue a su casa y se lo puso. Allí se dio cuenta de que el gorro era especial, y le encantó y se lo enseñó a todos.

Y colorín colorado, este cuento está rematado...

[Marta Calvete Míguez]

Outra sorpresa

Un mañá, unha nena e un neno déronlle unha boa sorpresa a Ismaíl. Nada máis entrar na clase, contaron a súa noticia. Os dous tiñan un regalo para el: moedas de ouro e de prata para que non se acabe o seu tesouro secreto.

A nena chámase Ariadna Álvarez Quintanilla. O neno é Jacobo Barreira Diz.

Ese día non había nada especial. Por esa razón, a sorpresa foi tan grande que Ismaíl case non sabe o que dicir. Ao final, coa alegría empezou a dar pincha-carneiros por toda a aula...

O cumpreanos de Clara

 

Clara García Castaño cumpre hoxe 7 anos. E quixo que Ismaíl aumentase o seu tesouro. Por iso tróuxolle un montón de moedas de ouro e de prata e de cobre, todas feitas cun chocolate riquísimo.

E invitounos a todos, con moedas e unha tarta. Felicidades, Clara, e de parte de todos que o pases moi ben...

Clara

O poliño pequechiño

Había unha vez unha galiña que tivo cinco poliños. Un deles era moi pequeno, e os outros burlábanse moito.

Un día escapou da casa e mirouse no río. De repente apareceu outro pitiño pequechiño, e preguntoulle:

-Tes mamá?

-Si, e somos da raza pequena.

Preguntou se podía vivir con eles e dixéronlle que si, porque xa eran amigos. E viviron felices...

[Andrea Gómez Ardións-Inés Márquez Mouco]

O dragón negro e a princesa

Érase unha vez unha bela princesa. Estaba encerrada nun castelo. Alí encontrouna un dragón que escupía un lume negro.

Ao ver á princesa, sacouna usando as súas grandes ás. E coas súas garras rompeu unha ventá e salvouna. Despois, o dragón ao vela durmida tapouna cunha capa negra.

Cando a princesa despertou, doulle un bico e o dragón convertiuse nun príncipe. Casáronse e colorín colorado...

O dragón negro e a princesa, de Marta e Jacobo

[Marta Calvete Míguez-Jacobo Barreira Diz]

Exipto

Ismaíl foi a Exipto e encontrouse cunha sombra perigosa.

Ismaíl correu cara unha das pirámides. Alí descubriu o corazón da sombra, e destruiuna.

Entón, a sombra morreu...

Exipto

[Miguel García Barreiro]

La bruja misteriosa

Hubo una vez una bruja misteriosa en 1917. Era terrible, y más fea que un cerdo ibérico.

También había un caballero, que dijo que iba a buscar a esa bruja. Ella le hizo algunas trampas.

Pero el caballero descubrió su tesoro, que estaba formado por miles de joyas.

[Antón Castro Freire]

Ismaíl, o viaxeiro

Un día, hai moito tempo, Ismaíl contou a súa historia... Dixo que viña de lonxe, do lugar dos desertos, pero que lle gustaba vivir na nosa terra. Sobre todo, nos vellos castros, nas bibliotecas e nas escolas...

Los viajes de Ismail
View SlideShare presentation or Upload your own. (tags: education imagination)