Os dous namorados

Certo día, no mar unha serea miraba o ceo e viu unha estrela fugaz. Pediulle ter unhas pernas para ir á terra firme.

Alí coñeceu moita xente, e foi con moitos rapaces. Nun hotel coñeceu un mozo chamado Ramón, e namoráronse completamente. Cando pasaron cinco días, no hotel empezou un lume. A serea saíu, e Ramón tamén.

Despois dixéronse quérote, logo casáronse. E foron felices, comeron moitas perdices, e a min déronme coa porta nos narices

Miguel Clara

[Miguel García Barreiro-Clara García Castaño]

7 comentarios

Laila dijo...

Qué bonito cuento Clara y Miguel lo mismo que los dibujos.
No os olvidéis: seguid escribiendo eh.
Que tengáis todos y todas y buen día.

A.M. dijo...

Menos mal nenos,que o final
todo quedou nun xusto e os dous nomorados cumpliron o seu soño.
Un bico.

Noelia y Rita dijo...

Hola Clara y Miguel q tal estais nos gusto mucho vuestro cuento.

un beso muy grande

Iria y Irene dijo...

Hola Clara y Miguel nos gusto mucho vuestro cuento.



Un beso muy fuerte...

Alba y Jacobo dijo...

Chicos me parece que ya se por que teneis unas imaginación fantastica y unos cuentos chuuuuuuuuuuuupis.

Lorena dijo...

Miguel y Clara los dos dibujos me
gustaron mucho.

Anónimo dijo...

Que bonita a aventura amorosa entre a serea e Ramón!

Miguel e Clara, xa me tarda que nos contedes outro contiño!

Iolanda.